Κάτω από το δέρμα, του Τζόναθαν Γκλέιζερ

Σε αντίθεση προς το προηγούμενο ποστ, υπάρχουν και σενάρια που γράφονται ακριβώς για να αναδείξουν τη βιρτουοζιτέ του σκηνοθέτη που θα τα αναλάβει. Μια τέτοια περίπτωση είναι το «Κάτω από το Δέρμα» του Τζόναθαν Γκλέιζερ. Εν προκειμένω, η ιστορία περνά σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο σκηνοθέτης. Τα πρώτα δέκα λεπτά της ταινίας είναι υποβλητικά, με ένα στυλ που, πολύ απλά, δεν έχει ξαναγίνει στο σινεμά, ο δε τρόπος που παρακολουθεί, από την ασφάλεια του αυτοκινήτου της, η Σκάρλετ Γιόχανσον τους περαστικούς άντρες, προτού να αναλάβει δράση, είναι βαθιά τρομακτικός. Το ηχητικό κομμάτι της ταινίας, και ειδικά η (μη) μουσική του, είναι από μόνο του ικανό να σου προκαλέσει ρίγη ανατριχίλας. Οι σκηνές όπου η πρωταγωνίστρια «καταβροχθίζει» τα θύματά της είναι εξαίσια ψυχεδελικές, με έναν ανοίκειο τρόπο, όμως, χωρίς, δηλαδή, να είναι πολύχρωμες ή υπερβολικές ή γκρούβι (εν ολίγοις, μην περιμένετε τίποτα σπλάτερ), και επίσης δεν θυμίζουν τίποτα που να έχει προηγηθεί στο σινεμά.

            Υπάρχουν, όμως, και τα μειονεκτήματα, και είναι πολλά. Καταρχήν, η ταινία κάνει πολλές κοιλιές. Όχι μία, πολλές. Δεύτερον, δεν δίνεται κανένα ουσιαστικό premise στην αρχή και καμία καθαρή εξήγηση στο τέλος για το ποια είναι η πρωταγωνίστρια, πώς βρέθηκε στη Σκωτία, και το ποιος είναι ο τελικός της σκοπός. Το ότι η πρωταγωνίστρια είναι εξωγήινη το έχουμε υπόψιν μας από το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε το σενάριο (όσοι από τους θεατές το έχουν διαβάσει), από τα δελτία τύπου και από τις κριτικές που διαβάσαμε προτού να δούμε την ταινία – στο ίδιο το φιλμ δεν φαίνεται πουθενά αυτό. Εν τέλει είναι μία ταινία που η απόλαυσή της πηγάζει από καθαρά κινηματογραφικούς/οπτικούς/εικαστικούς λόγους. Αν αυτό σου αρκεί, είναι ένα αρκετά καλό φιλμ, αλλά ακόμα κι έτσι, με αδυναμίες. Αν, όμως, πέρα από το οπτικό κομμάτι, γυρεύεις και άλλου είδους συγκινήσεις, που έχουν να κάνουν με το πώς χειρίζονται ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος διάφορα φιλοσοφικά/κοινωνικά ζητήματα (που μάλλον απασχολούν κι εσένα τον ίδιο), τότε καλύτερα να δεις κάτι άλλο.