Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Είναι ωραία στο Ξενοδοχείο Grand Budapest

Όσο περνά ο καιρός, ο Γουές Άντερσον γίνεται όλο και πιο λεπτολόγος, χτίζοντας το δικό του παστέλ σύμπαν, με όλο και πιο εκκεντρικούς χαρακτήρες και μια αυξανόμενη, αλλά συνάμα ευχάριστη αποστασιοποίηση της κάμερας. Οι δε ταινίες του αξίζουν, όσο περνά ο καιρός, όλο και περισσότερο τον τίτλο του κομψοτεχνήματος, ακριβώς λόγω αυτής της λεπτολογίας.
            Όλα αυτά τα στοιχεία, της λεπτολογίας, της κομψότητας, της συμπαθητικής εκκεντρικότητας φτάνουν στο απόγειό τους στην τελευταία ταινία του τεξανού σκηνοθέτη, το Grand Budapest Hotel. Σε αυτήν την ταινία γνωρίζει το επιστέγασμά της αυτή η καλώς εννοούμενη μανιέρα που ξεκίνησε υποκριτικά από την αρχή της καριέρας του Άντερσον, αλλά οπτικά και εικαστικά από την ταινία The Life Aquatic with Steve Zizou. Η προσεγμένη φωτογραφία, η έξοχη καλλιτεχνική διεύθυνση, η προσήλωση στην ελάχιστη λεπτομέρεια του οπτικού μέρους της ταινίας εδώ βρίσκουν την αποθέωσή τους, έτσι που ούτε ένα πλάνο να μην είναι χωρίς εικαστική αξία και ούτε μια κίνηση της κάμερας να μην είναι σωστή και καλαίσθητη.
            Όλα αυτά, όμως, δεν θα είχαν καμία αξία, αν ο Τεξανός δεν είχε να αφηγηθεί μια σπουδαία ιστορία. Κι αυτό ακριβώς μας παραδίδει εν προκειμένω, ένα πολύπλευρο παραμύθι γεμάτο χιούμορ, ένταση, ανατροπές και, φυσικά, το αναμενόμενο ευτυχισμένο τέλος, δοσμένο με δυναμική, στυλ και τη συνήθη εκκεντρικότητα (πάλι αυτή η λέξη) από το σύνολο του καστ του, με προεξάρχοντες τους δύο πρωταγωνιστές, τον Ρέιφ Φάινς και τον Τόνι Ρεβολόρι.

          Δεν μπορώ να μη σκεφτώ την περίπτωση ενός άλλου Αμερικανού σκηνοθέτη, του Χαλ Χάρτλι, που στα τέλη της δεκαετίας του χίλια εννιακόσια ενενήντα είχε καταφέρει ένα παρόμοιο απόγειο της μανιέρας που ο ίδιος είχε σμιλέψει μέσα από τις προηγούμενες ταινίες του: το επιστέγασμα της τέχνης του, που έφερε τον τίτλο Henry Fool. Καμία από τις ταινίες που ακολούθησαν για τον Νεοϋορκέζο σκηνοθέτη δεν μπόρεσαν να επαναλάβουν τον καλλιτεχνικό και εμπορικό θρίαμβο εκείνου του φιλμ. Ας ελπίσουμε πως δεν θα συμβεί το ίδιο και με τον Γουές Άντερσον.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου